Give me one, give me two, give me three...

Eerder vermelde ik al dat mijn wederhelft een enorme muziekliefhebber is en al eens graag naar een optreden of een festival gaat. (dit jaar zijn het vele festivals en vele optredens geworden, dat gebeurde opeens!)
Meestal gaan ze met 3 op schok. Mijn wederhelft, zijn beste maat en de broer van de beste maat, ondertussen ook een goeie maat dus behoren tot het vaste recept. Vaak worden er daar nog enkele anderen aan toegevoegd.

De 3 musketiers zijn alle 3 grote fan van (onder andere) Metallica. Vorig jaar fabriceerde ik Ives een schoudertas met het logo van de laatste cd. Een paar maanden nadien voorzag ik David van een versie met het logo van Metallica en nu de laatste musketier onlangs zijn verjaardag mocht vieren, was het cadeau geen moeilijke beslissing meer. Inderdaad, ook een schoudertas van Metallica.

Ook voor deze versie gebruikte ik het fantastische patroontje van Fynn. Nummer 3 zat nog veel vlotter in elkaar dan de eerste twee. De buitenkant maakte ik uit een zwarte canvas en de binnenkant werd een zwart katoentje met witte sterretjes.

Toen de tas bijna af was, ontdekte ik een groot probleem. Om de een of de andere reden was de schouderband maar 95 cm lang. Ik heb er het vragen naar hoe ik dat geflikt hebt... Uiteindelijk lijkt mijn stof maar de helft van de stofbreedte te zijn dus er is daar zeker iets mee mislopen in de winkel. Je moet niet vragen hoe oplettend ik was tijdens het knippen.

Dat euvel loste ik op door een andere lap te knippen en de twee lappen aan elkaar te stikken. Ahja, ik had nergens nog een stuk dat lang genoeg was om de band er in 1 keer uit te krijgen.
Voor een man kon ik er moeilijk een sjakos van maken hé... Eind goed, al goed, deze keer is dit het resultaat:

Happy birthday Stef, we drinken er vanavond eentje op!

De Groote Oorlog

De titel van dit blogbericht slaat zowel terug op hoe het er op dit moment in mijn naaikamer uitziet, als op het toneelstuk waarvoor deze attributen zullen dienen.

Of ik 10 lange rokken kon maken voor de vrouwen die meespelen in een toneelstuk over De Groote Oorlog en of ik meteen ook een figurantenrolletje op mij wou nemen? Euhhhh, ik denk het?! Voor goede kameraden doet een mens graag een effortke van tijd tot tijd.

Mijn geniale idee was om de rokken te maken tijdens de “uurtjes vrij van het koken” op kamp. U hoort het al aankomen, niet? Veel vrije uurtjes schieten er daar niet over!

Status:

-          Volledig afgewerkt: 1. (jawel!)

-          Geknipt: 5.

-          Waarvan gestikte zijnaden: 2.

-          Zomen + taillebanden in orde: GEEN...

Conclusie: er was nog werk aan de winkel! Het voorbije weekend heb ik er me stevig voorgezet. Ondertussen is het eindtotaal 6 volledig afgewerkte rokken waarvan enkel de elastiek nog vastgezet moet worden. Verschillende maten en een gebrek aan de modellen om te passen zijn daar de boosdoener.

Ondertussen zijn er al enkele repetities geweest en de rokken konden gepast worden. Gelukkig dat ik de elastieken nog niet afgeknipt had, want er waren nog een paar verschuivingen bij de actrices. ;-) Uiteindelijk bleek 6 rokken voldoende aangezien er een aantal personen afgezegd hebben.

Nog 2 rokken zijn te passen en af te werken en dan is het zondag... SHOW TIME. 

Op kamp!

Van 21 juli tot en met 31 juli was ik terug te vinden in de keuken van de gîte van de paters in Clervaux. Dat was dit jaar de uitverkoren plek voor de bivak van Chiro Neerlinter. Een prachtlocatie! Frère Henri bracht de kampplaats elke dag een bezoekje, behalve tijdens de paar dagen dat hij zelf op kamp was.

Doordat de abdij sterk deed denken aan de toverschool Zweinstein, was het thema dit jaar snel gekozen: Harry Potter. De leiding heeft serieus werk gemaakt van de uitwerking van het thema, dat zagen we onder andere aan deze handgeschilderde wapenschilden:

De refter kreeg ook een tintje Zweinstein over zich heen gegoten:

Op de bezoekdag konden alle ouders en chirosympathisanten genieten van spaghetti à volonté aan een democratische prijs. De tafels en stoelen werden allemaal buitengezet zodat er van het mooie weer genoten kon worden. hebben wij schrik gehad dat het zou regenen!

Ook organiseerden we als kookploeg een taartenbakwedstrijd. Wie het mooiste/lekkerste/origineelste gebak meebracht, kon een beker en vooral de eer winnen. Zoals jullie kunnen zien, was de keuze echt niet gemakkelijk!

Het was een prachtig kamp met veel zonneschijn en fijne momenten en ook dit jaar was het kampvuur een mooie afsluiter voor ons allemaal. Op naar volgend jaar!