Poëzie

Gedichtjes. Ik ben er niet zo geweldig in. Ons mama daarentegen, zij kan rijmen en dichten zonder haar gat op te lichten! Als er speciale feestjes zijn (pensioen, verjaardag, afscheid, ...) wordt er vaak aan haar gevraagd om iets ludiek te schrijven. Ze slaagt er elke keer weer in! Haar laatste creatie was een parodie op het liedje "Dominique nique nique" van Soeur Sourire. Het was bedoeld voor tante nonneke dus het was zeer toepasselijk.

Aangezien het vandaag gedichtendag is, wil ik er toch eentje delen dat indruk op me gemaakt heeft. Ik heb dit gedicht ontdekt op de WC bij mijn wederhelft zijn meter. Daar hangt onderstaand gedichtje op in een mooi kadertje. Lezen jullie even mee:

Ga nooit weg zonder te groeten,
ga nooit heen zonder een zoen.
Wie het noodlot zal ontmoeten,
kan het morgen niet meer doen.
Loop nooit weg zonder te praten,
dat doet soms een hart zo pijn.
Wat je 's morgens hebt verlaten,
kan er 's avonds niet meer zijn.
                                Toon Hermans

Voor mij is dit een gedicht waar zoveel waarheid in zit en waar ik toch even stil van werd. Soms is het leven zo hectisch dat je vertrekt "zonder te groeten" en alles zo vanzelfsprekend lijkt. Dit gedicht doet je beseffen dat dat helemaal niet het geval is.

Vanavond geef ik iedereen een zoen!

Harlequins of love...

De titel kan op twee dingen slagen, een nieuw kleedje of een liedje van de groep Customs. In dit geval gaat het om een kleedje! De "Harlequin" uit het nieuwe tijdschrift "La maison Victor" stak al een tijdje mijn ogen uit. Simpel en snel resultaat, dat is volledig mijn ding wanneer ik weinig tijd heb...
Lazy Sunday veranderde in productieve Sunday en dit is het resultaat:

Normaal gezien zou het een kleedje moeten zijn, maar aangezien ik een lap kocht in de Kringwinkel, had ik net niet genoeg stof om er een kleedje van te maken. Een tuniek dan maar! Ook voor de afwerking van de mouwen en de hals moest ik creatief zijn. In plaats van een beleg of een halsbies uit de stof zelf, gebruikte ik een gekleurd biaislintje. Het resultaat staat me wel aan, de rode biais geeft wat kleur aan het geheel. In de wintermaanden mag het ook wel fleurig, vind ik zelf.

Morgen zal ik op de naailes toch nog eens vragen wat ik aan de mouwen kan doen. Ze staan een beetje raar als ik het kleedje aan heb. Ik vrees dat dat gewoon het effect van een aangeknipte mouw in een wollen stofje is, maar onze lerares weet waarschijnlijk wel raad!

Voilà, dan ga ik nu de zondag met een voldaan gevoel toch nog gezellig in het zeteltje afsluiten!

Niet gaan - misschien gaan? - wel gaan!

Vanmorgen was ik aan het twijfelen of ik het er op zou wagen om naar de stoffenverkoop van Bambiblauw te gaan. Ik had zo het gevoel dat het wel eens heel druk zou kunnen worden...
Vanmiddag prees ik mezelf gelukkig dat ik niet -zoals mijn eerste idee- tegen 10 u afgezakt ben. Ik las op facebook dat het een heuse overrompeling was. Bambiblauw heeft dan ook schoon gerief!

In de late namiddag besloot ik toch maar even te gaan piepen. Ik had geluk met een parkeerplaatsje vinden en het viel goed mee qua volk. Er waren veel mooie dingen, maar ik heb me kunnen inhouden tot twee stuks. Dit zijn ze geworden:

Een petit panneke dat al lang mijn ogen uitstak en het tweede vond ik gewoon een heel knap stofje. Zo keerde ik content terug naar huis!

Cadeautjes voor een kleine meid

Ook deze keer hebben we onze trend van de late babybezoekjes verdergezet. De kleine meid werd geboren op 11/02/2013, boenk op de verjaardag van mijn papa, makkelijk om te onthouden dus. De mama is mijn vroeger buurmeisje. Ze is 6 jaar ouder dan ik en nam mij vroeger heel vaak op sleeptouw. De eerste uitstapjes naar Leuven MET de bus ondernam ik allemaal met haar. Met haar mocht dat allemaal van ons mama.

We gingen twee weken geleden op bezoek, dus het was deze keer toch nog binnen het jaar...
Omdat we vroeger toch een speciale band hadden, mocht het al iets meer zijn. Ik koos ervoor om het hele cadeautje met veel liefde zelf te maken.
In al mijn enthousiasme vergat ik er een foto van te maken, maar die heeft zij me nog bezorgd:

Ik maakte een dekentje met een rode fleece, een katoentje en zelfgemaakte groene paspel op de wijze van Emma en Mona, een slabbetje, een girafke en een pamperzakje.

Voor het pamperzakje gebruikte ik de tutorial van Eloleo.

Het katoentje en de fleece kocht ik op een stoffenspektakel. Gelukkig zag de mama het graag, anders was er een probleem...

Ondertussen hebben ze me ook nog laten weten dat de kleine meid zot is op haar dekentje, daar doen we het voor!