woensdag 12 juni 2013

Nieuwe chauffage en zomergerief!

Vorige week donderdag en vrijdag stonden aangestipt als "congé want de mannen van de chauffage komen". Twee volle dagen waarop ik thuis moest zijn en al redelijk vroeg op moest. Ideaal om vanalles te doen dus! En het was eigenlijk ook ideaal weer om twee dagen zonder warm water en verwarming te zitten. We hebben de chauffage absoluut niet gemist, lang leve de zon!

Donderdag werd er gekuist (al zag je daar vrijdagavond niet veel meer van nadat de werkmannen heel het huis rondgelopen waren om overal de radiatoren te ontluchten, helaas, helaas...), gewassen, in het zonnetje gezeten en 's avonds nog gestreken ook! Dat strijken was met voorbedachte rade, dan kon ik vrijdag ook nog wat tijd spenderen aan de naaimachine.

Zo gezegd, zo gedaan. Deze stof sprak me al een tijdje aan om er een rokje uit te maken. Ik koos voor de A-lijn van Mme Zsazsa. Naar mijn smaak vond ik het iets te breed uitlopen dus ik heb het rokje langs beide kanten een stuk smaller gestikt.

Op zich was het rokje snel klaar, maar mijn overlock sputterde serieus tegen bij de afwerking ervan. Het stiksel trok op niets, ik heb de machine verschillende keren opnieuw ingeregen maar dat leek het probleem niet op te lossen. Het stiksel was mooi voor enkele centimeters en daarna ging het keer op keer mis.
Nog altijd geen idee wat het geweest is, ondertussen ziet het er gelukkig terug beter uit.

Het resultaat (zonder model want de benen zijn nog een beetje te wit :-) ):



Zoals altijd vlogen die twee dagen verlof heel snel voorbij. Er bleven nog veel zaken op het to do lijstje staan, maar ik heb er toch heel hard van genoten!

dinsdag 4 juni 2013

Met de trein zou je er al zijn...

Vorige zondag was het de laatste werkdag van mijn vader als treinbestuurder. Voor hem was het een droomjob die hij 35 jaar lang met passie uitgevoerd heeft. Ondanks de onmogelijke werkuren was het een job die hij heel graag deed. Hij is geen enkele dag tegen zijn zin vertrokken.

De laatste rit zit er nu op en dat konden we toch niet ongemerkt voorbij laten gaan?! Vrijdag kreeg ik het idee om koekjes te bakken in de vorm van een locomotief. Zo gezegd, zo gedaan? Natuurlijk!

1 klein probleem: ik had geen uitsteekvormpje in de vorm van een trein/locomotief. Geen probleem, DACHT ik! Na ettelijke stops in winkels in en rond Tienen had ik nog steeds geen treintje gevonden...
Ik zag mijn idee al in rook opgaan en verloor bijna de hoop... 1 telefoontje redde mijn plan, Kookhuys Mafrans in Leuven to the rescue! Natuurlijk hadden zij uitsteekvormpjes in de vorm van een locomotief. (toen ik daar kwam, zag ik zelfs een volledig draairek vol met verschillende vormpjes, een hele openbaring na enkel de typische "kerstvormpjes")



Hij reed naar huis met gemengde gevoelens, maar kan nu op weg naar de volgende bestemming: zijn pensioen.

De vrolijke noot die ik hem ook nog gaf:



Deze houten trein hebben we zondag nog voor een appel en een ei op de kop kunnen tikken op een rommelmarktje. Ik vond het een prachtige trein en hij kon er gelukkig mee lachen!