Jingle stress...

Naar mijn gevoel was Kerstmis nog veraf, zeer veraf, geen idee waarom. Zondag besefte ik plots dat het de laatste zondag vóór kerst was, oh oh...

Mijn reputatie van last minute woman heb ik weer alle eer aangedaan. Natuurlijk ging ik dit jaar ook zelfgemaakte cadeautjes in elkaar knutselen. Pannenlappen, dat was het idee. Elke vrouw kan dat gebruiken en zoveel werk kan dat toch niet zijn?!

Hmm, en daar heb ik me dus mispakt. Tel even mee: mama, oma, moeke, mama Ives, meter, en nicht Ives. Dat zijn er 6, maar wat ben je nu met 1 pannenlap? Juist, dat zijn er dus 12.

Vol goede moed begon ik eraan, maar het heeft me toch net dat ietsje meer tijd gekost dan ik verwacht had. Al bij al valt het nog goed mee, het is morgen pas kerstavond, dus ik ben nog goed op tijd klaar geraakt! Of toch al met 5 van de 6 paar, maar die zesde heb ik pas vrijdag nodig, dat komt nog wel in orde!

Ziehier het resultaat:

Ik gebruikte voor iedereen hetzelfde stofje, behalve voor oma, die heeft het meer voor roze en bloemen. Dat werd dus geregeld! Om elk setje pannenlappen toch die unieke toets te geven, gebruikte ik per setje een ander kleur garen en biaisband. Uiteindelijk ben ik redelijk tevreden met het resultaat, hoe langer ik bezig was, hoe beter ze eruit begonnen zien. Oefening baart kunst zeker?!

Ik wens jullie alvast hele gezellige feestdagen. Geniet ervan!

Through the never...

Bij ons thuis is het elk zijn hobby. Mijn wederhelft is enorm geïnteresseerd in muziek dus er is een volledige hoek in de living bedekt met cd's. Volgens mij is mijn hobby jullie al wel duidelijk en mijn spulletjes hebben een plaatsje gevonden in de dressing.

Een van de laatste favorieten van de wederhelft is de CD "Through the never" van Metallica (zie ook deze blogpost). De CD (of toch de editie dat mijn manvolk heeft) ziet er uit als volgt:



Ideaal voer voor flockfolie dus! Gewoon overtekenen en uitsnijden, met dank aan Metallica om het de creatievelingen makkelijk te maken... Maar waar had ik deze flock nu voor nodig?

Een tijdje geleden vroeg hij mij: "En wanneer ga je nu eindelijk eens iets voor MIJ maken"? Dat liet ik me geen twee keer zeggen en ik vroeg hem meteen wat hij dan in gedachten had.
Graag een tas om naar de leidingskring van de Chiro te gaan. (sinds september is hij opnieuw actief in de Chiro als volwassenenbegeleider, hij gaat dus zo goed als elke zaterdagavond naar de leidingskring van de leidingsploeg.) Ze mocht niet te groot zijn en er moest net een notaboekje en wat schrijfgerief in raken. Ik haalde de mosterd hier.

Hij koos voor een zwarte canvas stof met op de voorkant het logo van de CD er op geflockt. Voor de binnenkant koos hij een zwart katoentje met witte sterretjes. Ik werkte de tas af met Kamsnaps in dezelfde kleur als het geflockte logo. Aan de zijkanten werkte ik langs beide kanten met D-ringen en in de band stopte ik een schuifgesp.

Of hij blij was met het resultaat? Dat wel!

Dank u Sinterklaasje...

Vorige week maandag zijn ze eindelijk aangekomen: mijn langverwachte Kamsnaps! Ik schreef me in op de openingsactie van de nieuwe Belgische webwinkel www.kamsnappers.be . Een Kamsnaptang en verschillende kleurtjes Kamsnaps werden aan mijn verlanglijstje toegevoegd.

In principe waren ze voorzien als verjaardagscadeau (11 november), maar de bestelling duurde iets langer dan verwacht dus het werd eerder een vroeg Sinterklaascadeautje... Ik werd er niet minder blij van!

Na mijn beproefde geduld wou ik natuurlijk meteen aan de slag.
Het eerste projectje werd "Den Fedha" van Khadetjes. Ik vond het een heel dankbaar projectje met supersnel resultaat (ik stak het in elkaar terwijl mijn wederhelft het avondeten op tafel toverde!). Het geldbeugeltje werd ook al meteen cadeau gedaan en de nieuwe eigenares was er heel blij mee.

Op maandagavond ga ik naar de naailes en de toffe madammen daar wouden ook eens zien hoe de tang nu juist werkte. Ik flanste nog snel een tweede "Fedha" in elkaar om de Kamsnaps eens op uit te testen. Ik blijf erbij, het is een plezant patroontje!

Mijn nieuw speelgoed is goedgekeurd, daar ga ik zeker nog veel geniet van hebben.

Naaigerief in't nieuw!

Naar de naailes ging ik met een herbruikbare boodschappentas en een Sunwarebox:

Dat waren prima maatjes, maar mijn nieuwe aanwinsten zijn nog veel plezanter! Een naailescollega maakte deze tas. Toen ik op het stoffenspektakel een appel en een bolletjes toile ciree zag, kriebelde het om er ook zo eentje te fabriceren. Het is een eenvoudige tas om te maken en de handleiding is zeer duidelijk. Zeker een aanrader dus! Dit is mijn versie:

Op mijn verjaardag werd ik door mijn wederhelft verrast met een prachtige naaidoos. Ik kon niet wachten om ze in gebruik te nemen en laadde dezelfde dag nog mijn Sunwarebox over naar dit juweeltje:

In de naaidoos zat er ook nog "Het grote Singer naaiboek" verstopt. Het boek ziet er veelbelovend uit en ik haalde er alvast inspiratie uit voor zelfgemaakte kerstcadeautjes.

Alsof dat nog niet genoeg is, won ik ook nog de give away bij Koekje Haakje Maak je. Zij gaf enkele prachtige bladwijzers weg. Vrijdag zat de mijne in de brievenbus, hij is ondertussen al in gebruik. In de enveloppe zat ook een kaartje en haar visitekaartje, heel tof, nog eens heel erg bedankt Els!

Loving Londen

Londen is een stad naar mijn hart. Gezellig druk en prachtig tijdens de kerstdagen. De mama en ik zijn naar jaarlijkse gewoonte weer twee dagen afgezakt naar de hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk.

Op die twee dagen wordt er dan vooral veel gewinkeld, een afternoon tea slagen we niet over en een marktje pikken we ook altijd mee. Na deze twee dagen zijn onze voetjes altijd content als we terug in de Eurostar stappen!

Dit jaar hadden we ook een stop in de winkel Shaukat gepland. Ik had gehoord (gelezen) dat het daar zo de moeite was, dus we namen de metro tot "South Kensington". (Achteraf bekeken was de halte "Gloucester Road" veel dichterbij, onze voeten waren ons dankbaar!)
Het is duidelijk, de naaimicrobe is dus ook terug te vinden als er op citytrip gegaan wordt.

Nog nooit zag ik zoveel verschillende Liberty stoffen bij elkaar. Wat een aanbod, wat een moeilijke keuze!! Ik heb het niet aangedurfd om foto's te maken want de keuze was groot, maar voor de vriendelijkheid moet je er zeker niet zijn. Dat was toch onze ervaring...
De stoffen liggen er op rol, maar ook voorgeknipt. Alle voorgeknipte lappen stof zijn 3 meter lang.
Vooral de kelder was een aanrader, allemaal rekken vol met geknipte lappen stof. Hier heb je dus echt wel je tijd voor nodig!

Hieronder een foto van op hun website:



Dit werd uiteindelijk de buit:

Natuurlijk een lap stof van Liberty en ook nog een iets democratischer geprijsd exemplaar. De portemonnee liet het jammer genoeg niet toe om me daar te buiten te gaan...

Rock 'n roll...

Op vrijdag 1 november werden we op een trouwfeest verwacht. De bruid had het liefst dat de mannen in kostuum opdoken. De ladies vonden dus dat ons mannen hun beste pak mochten bovenhalen! Op hun beurt vonden zij dat ze dan een das van Metallica mochten bestellen. (tot wij de prijzen zagen, 53 dollar is toch een beetje overdreven...)

Simpel, dacht ik, ik maak gewoon zelf een das en flock er het logo van Metallica op! Zo gezegd, zo gedaan. De das op zich was eenvoudig in elkaar te krijgen, ik gebruikte deze tutorial. Mijn stof was voldoende groot om de das in 1 stuk te knippen, ik heb het patroon dus gewoon aan elkaar geplakt en in 1 keer geknipt.

De afwerking was een verschrikking, dat heeeeeeeele stuk met de hand dichtnaaien met een onzichtbare steek... Mijn naaiskills met de hand laten te wensen over dus voor mij was dat een helse karwei.
Het officiële logo bleek toch net iets te gedetailleerd om zo klein uitgesneden te krijgen. Het werd dus het logo van de laatste nieuwe cd, onze die hard fans konden er mee leven.

Als detail langs de binnenkant was ik eerst op zoek naar stof met gitaren erop, maar ik vond dit niet zo meteen. Het werden dus doodskoppen, daar waren ze ook gelukkig mee.

Uiteindelijk stonden ze te glunderen in hun kostuum met hun splinternieuwe Metallica-dassen. Ze waren zo fier dat die dassen van de hele avond niet uitgegaan zijn. Iedereen gelukkig!

De bruid had trouwens zelf een kleedje voor op het avondfeest gemaakt. Het was Marilyn Monroe stijl met een open rug, prachtig!

Bavetten versus schorten XXL

Bij ons thuis hebben ze witloof, nog van dat echt grondwitloof waar de aarde nog aanhangt.
Voor dat het ingepakt wordt, moet het natuurlijk gekuist worden. En daarvoor heb je een schort nodig!

De mama kocht onlangs een nieuwe schort voor onze pa, het was nodig, de oude was echt versleten.
Hij heeft hem aangedaan, maar het heeft niet lang geduurd. Ik quote "Vrouw, dat is voor mij meer een bavet dan ne schort!". Hij vond de schort dus lang niet groot genoeg.

Na een verontwaardigd telefoontje van ons mama (er is toch niks mis met die schort!), ging ik aan de slag. Een schort op maat. Hij weet wat hij wilt:

• Linten van 1m20 (!!) zodat hij ze vooraan nog gemakkelijk kan toebinden;
• Het lint van de nek moet lang genoeg zodat zijn hoofd er zeker goed door kan;
• Geen zakken, want daar kruipen toch alleen maar blaadjes en vuil in;
• De schort moet zeker breed en lang genoeg zijn. 

Dit is het resultaat:

Als ik hem aandoe, zwem ik erin... De papa heeft er twee besteld, ik ga toch even afwachten of dit nu toch niet ietsje TE groot uitvalt voor ik aan de tweede begin. Hij kan het resultaat in ieder geval geen bavet noemen!

(Ont)spanning!

Blokverlof = thuis zijn wanneer een ander moet gaan werken...
Toen ik hoorde dat het stoffenspektakel was in Hasselt, op een woensdag, in het midden van de week dus, dacht ik: daar moet ik naartoe! Kwestie van een welverdiende blokpauze in te lassen. Mijn idee was dat ik op mijn gemak ging kunnen rondkijken en kiezen, ahja, op een woensdag is het toch werkendag?!
En nadien volkomen ontspannen thuiskomen, genieten van de buit en opnieuw achter de boeken gaan zitten.

's Morgens gaan leek mij het verstandigste, dan was het misschien nog niet zo druk?!
Dat dacht ik dus...Ik zag het al toen ik de parking opreed, hele rijen vrouwen die van de auto naar de ingang aan het wandelen waren.

Natuurlijk gun ik iedereen heel veel plezante stofjes, maar ik kan niet zeggen dat ik ontspannen terug naar huis gegaan ben. Eerder als opgejaagd wild! Overal bomvolle stoffenstandjes, overal duwende en graaiende mensen, overal gezucht omdat de hardste roeper eerst geholpen wordt, een echt gekkenhuis dus!

Na veel geduld heb ik toch een buit bij elkaar gesprokkeld, het grootste deel van wat ik nodig had, heb ik ook gevonden. Voor enkele dingetjes had ik de moed, noch het geduld meer. Als ik het achteraf bij elkaar zie liggen, had ik het zo te zien erg voor bolletjes!

Ik ben dus toch met een tevreden gevoel naar huis kunnen vertrekken! De autorit heeft me weer helemaal tot rust gebracht, of toch vanaf dat ik uit Hasselt geraakt ben want daar was het ook megadruk haha.

Hier studeert men...

15/10/2013 is DE DAG. (Voorlopig) Alles of niks om het zo maar te zeggen.

Ik doe mee aan het examen voor bureauchef en dat wil zeggen: studeren, studeren en nog eens studeren...

Alles ligt (lag) al mooi in bundeltjes per onderwerp klaar, nu moet ik het nog in mijn hoofd zien te krijgen.

Mijn naaitafel werd dus gepromoveerd tot bureau, aangezien ik daar alle rommel kan laten liggen.

Dit is de versie van gisterenochtend, ondertussen ziet het er al laat ons zeggen ieeeets anders uit...

De naaimachine zit dus even verstopt onder de hoes, op maandagavonden is er nog de naailes. Het stoffenspektakel in Hasselt ga ik toch ook lekker een bezoekje brengen. Een mens moet toch pauzeren nietwaar?!

Op dit moment wou ik dat ik al twee weken ouder was, dan was ik er op dit moment al van af!

Een oude hobby van onder het stof gehaald...

Vroeger vond je waar je mij zag over kraaltjes, visdraad, slotjes, pletkralen, tangetjes, en alle mogelijke benodigdheden om kettingen, armbandjes, oorbellen en dergelijke te maken.
Sinds ik verhuisd ben, is het er eigenlijk niet echt meer van gekomen. Het was vooral een hobby die ik samen met de mama deed en het liefst aan de keukentafel. Onze pa kon dus al eens klagen dat er visdraad tussen zijn boterhammen zat...

Nu begon het onlangs toch te kriebelen en maakte ik nog eens een ketting. De zwarte kralen kocht ik bij Xenos in Maastricht net zoals het slotje en de pletparels. (Ik heb al spijt dat ik er niet meer gekocht hebben want Xenos hebben wij hier niet!) De rode roosjes maakte ik uit Fimo door een malletje te gebruiken. Daarna heb ik ze gebakken in de oven en ingesmeerd met speciale vernis voor Fimo, ik ben zeer blij met het resultaat!

Op naar een nieuwe wintercollectie dus...

Ging naar de rommelmarkt en bracht mee...

Naar rommelmarktjes gaan, dat doen wij graag! Zeker als het zo van die buurtrommelmarktjes zijn waar mensen staan om van hun spullen af te raken en niet noodzakelijk om er munt uit te slaan. Het zijn die plekjes die je moet hebben om leuke vondsten te doen voor kleine prijsjes!

Op de laatste rommelmarkt was dit mijn buit:

Een grote lap diolen en allerhande kleine lapjes.

De grote lap voor amper €2 en de kleine lapjes waren 10 cent per stuk, daar kan een mens niet voor sukkelen, toch?!

Ik zie de diolen al een rokje vormen, alleen nog eens denken hoe ik dat zou aanpakken qua afwerking... Iemand suggesties?

Auto's van de band gerold...

Of we mee iets gingen drinken voor de 30e verjaardag van twee vriendinnen? Ja, natuurlijk! "En jullie moeten zeker niks meebrengen", volgde ook nog.
Ergens aankomen voor een verjaardag zonder presentje, daar heb ik het moeilijk mee...

Toen bedacht ik me, de vrouwen willen misschien geen cadeautjes, maar hun kindjes zeker en vast wel! De vrouwen kregen dus elk een flesje bubbels en voor de kindjes voorzag ik iets handgemaakt.

Het zijn drie jongetjes en onlangs las ik bij Karolien  hoe zij een autospeelmatje maakte voor een neefje. Ze gebruikte de tutorial van de Cozy Car Caddy. Ik vond het resultaat zo knap dat ik het ook eens wou proberen.

Drie jongetjes en dus ook drie autospeelmatjes. Geen probleem dacht ik! Een rode en een groene voor de twee broertjes en nog een groene voor de derde kandidaat.

Hoewel het eenvoudig was om te maken, heb ik er toch een tijdje werk aangehad. De stof knippen, de stippellijn van de weg, alles stikken met verschillende kleuren garen (zwart voor de straat, wit voor de streepjes, nog een andere kleur voor de vakjes, ...) Het werd uiteindelijk dus weer last minute werk, maar ik ben wel zeer tevreden met het resultaat! Benieuwd hoe de kleintjes het gaan vinden...

Kersverse kraamcadeautjes...

Er heerst een ware babyboom in onze vrienden- en kennissenkring. Voor ons geldt dan altijd hetzelfde probleem, wat doen we deze keer cadeau??? Niet simpel! Ik probeer altijd op zoek te gaan naar iets nuttig, maar toch leuk. Regelmatig sta ik dan bij de babykleertjes te kijken, maar babymaten, daar ken ik niets van... Seizoenen, aantal maanden, grote baby/kleine baby??? Argh, gokken en hopen dat het goed komt. :-)

Om deze taferelen te vermijden (of toch te beperken) heb ik onlangs pampertaarten gemaakt voor een flinke tweeling.
Er is geen enkele baby die geen pampers nodig heeft dus het aspect nuttig kan al aangevinkt worden. Om de taart op te vrolijken heb ik er nog verschillende andere spulletjes in verstopt. In deze exemplaren zit twee maal hetzelfde, maar toch een beetje anders.

De mama en de papa konden volgende spulletjes terugvinden bij het uitpakken: pampers natuurlijk, een zelfgemaakt slabbetje, een zelfgemaakte giraf, een body met lange mouwen, een houten politiewagen/brandweerwagen, kleine diertjes van bij IKEA.

Hieronder het resultaat:

Wil je zelf ook graag een pampertaart maken?

Benodigdheden:

• pampers;
• elastiekjes;
• lint;
• kleine cadeautjes die je in de taart kan verwerken;
• een kartonnen/plastieken bord die zal dienen als ondergrond;
• een stokje dat er voor zal zorgen dat de taart niet van elkaar schuift tijdens het transport.

Werkwijze:

• Je neemt een kartonnen bord (of iets anders) dat kan dienen als ondergrond voor de taart.
• Je rolt de pampers stuk per stuk op en je doet er een elastiekje rond zodat ze mooi bij elkaar blijven zitten. 
• Je schikt de pampers op een bord en stopt er hier en daar een cadeautje tussen. Voorbeeld: een slabbetje rol je op dezelfde maat als een opgerolde pamper op en stop je er tussen. 
• Als je onderste laag klaar is, doe je een elastiek rond de volledige onderste laag en je verstopt deze met een tof lintje. Zorg ervoor dat de laag stevig vast zit. Stop er in het midden al een stokje in en zet de volgende lagen ook mee over dit stokje. 
• Je maakt de volgende lagen op dezelfde manier.
• Als de taart klaar is, doe je er nog een doorschijnend papiertje en wat lintjes rond als verpakking en je kan op babybezoek vertrekken!

Moe maar voldaan!

Sinds woensdag zijn we terug thuis na 10 dagen kamp. Het waren 10 heel plezante, maar ook heel vermoeiende dagen...
Ik moet toch toegeven dat ik het wat onderschat had om voor 85 hongerige mensen op tijd eten klaar te krijgen! Er waren dagen waarop de hele kookploeg in de namiddag uitgeteld zijn bed inkroop voor een krachtslaapje!. :-)

Het was een fantastisch kamp met natuurlijk de nodige blutsen en builen, vele muggenbeten, enkele tripjes naar de dokter en de spoed, maar vooral heel veel fijne momenten!
Waar we als kookploeg ook enorm versteld van stonden was de hoeveelheid eten dat de kleinsten (de speelclub) kon wegwerken! We begonnen met kleinere porties als die van de grotere kinderen, maar ze kwamen allemaal terug voor een tweede, derde en soms zelfs vierde keer! Het is een feit, kinderen eten goed op kamp... (net als wijzelf, de weegschaal toonde 2 kg meer, ik was nog blij, ik had het erger verwacht haha).

In één van mijn vorige blogberichten schreef ik dat ik wou leren haken tegen dat het kamp begon voor op de "dode momenten". Ik kan jullie verzekeren dat er geen enkel dood moment geweest is! De haakspullen zijn dus onaangeroerd gebleven. Ik heb dus nog wat tijd om het haken deftig onder de knie te krijgen...

Of ik nog zou meegaan om te koken vroegen verschillende mensen mij. Wat denken jullie na het zien van onderstaand briefje??

Verjaardagsvariété

Vorige week mochten twee vriendinnen een extra kaarsje uitblazen. Eentje op 10 en eentje op 12 juli. Dat mocht wel gevierd worden met onder andere een handgemaakt cadeautje.
Zoals altijd kwam mijn naaikriebel weer rijkelijk laat, dus het moest snel gaan! Ik liet mijn oog vallen op de "Bow clutch" van Elm Street life.
Die had ik al langer in gedachten om eens uit te proberen en echt, het is een aanrader. Snel klaar en ik vond het een geslaagd resultaat. (1 van de 2 vriendinnen kon dit al beamen, de andere moet nog eventjes wachten.)

Uiteindelijk werden het er twee dezelfde, maar met een ander accent. De ene kreeg een roze voering en een roze detail in de strik, de andere een groene voering en een groen detail in de strik. Hetzelfde, maar toch even anders dus! De groene versie is de deur al uit.

De foto's:

De dag nadien kreeg ik al te horen dat ze haar clutch NERGENS meer kon vinden. Zonde dacht ik in eerste instantie! Ze zei dat ze het hele huis had afgezocht, haar handtas had leeggekapt en alles, tot ze haar zoontje in het oog kreeg...
Hij liep er vrolijk mee rond te zwaaien terwijl hij "pennenzak voor mij" scandeerde. Daar was zijn mama dus niet mee akkoord!
... Juist ja, ik voel een volgend projectje opkomen. :-)

Een prijs die zeer goed van pas kwam!

Vorige week won ik de allerlaatste prijs uit de felbegeerde prijzenpot van de grootse bingo van Juffra Toertjes. Nog geen dag later zat onderstaand prachtig ingepakte cadeautje al in de brievenbus:

Ik won een pak knutselpapier en washitape. Blij dat ik was!

Ondertussen kwam het knutselpapier al goed van pas... Gisteren besloot ik vlak voor het verjaardagsfeestje van mijn wederhelft zijn petekind om toch nog snel een boekje met stof te kaften als extra cadeautje. Een tof stofje, wat flockfolie EN natuurlijk mijn pas verworven knutselpapier werden bovengehaald.

Op de stof streek ik eerst vliesofix, ik haalde het papier er af en streek de stof met vliesofix daarna op de kaft van het boekje. Eigenlijk kan je dit gewoon doen volgens het principe van boeken kaften met papier, het enige verschil is dat er een strijkijzer aan te pas komt. Als afwerking kleefde ik twee stukjes knutselpapier op de binnenkanten vooraan en achteraan zodat de stofrandjes verborgen zaten. En als extraatje: haar naam in flockfolie.

Dit is het resultaat:

Op haar verjaardagsfeest was er ook 1 van haar vriendjes uit de klas. Hij keek in haar "verrassingsdoos" en vond het boekje. Zijn vraag was: Marie, is dat je dagboek vol geheimen???? Nog niet, maar het kan zeker nog komen! We konden 's avonds met een blij gevoel huiswaarts.

Schatten op zolder

Van 21 juli t.e.m. 31 juli wordt er gekookt. VEEL gekookt, voor de hongerige kinderen van de Chiro. Jawel, ik zit dit jaar voor de eerste keer in de kookploeg! Er zal dus tien dagen lang in de potten worden geroerd door onder andere mezelf.

Mijn goed voornemen was om mezelf tegen dat het zover is te leren haken. Kwestie van iets kleins creatiefs te kunnen meenemen voor dode momenten (als die er al gaan zijn, ik denk eerder van niet... :-) ). Ik had mijn oog laten vallen op gehaakte bloemen of granny squares. Ik vrees dat mijn af te leggen leerweg nog zeer lang is...

Zondag passeerde ik bij de oma. Ik had haar gevraagd of zij nog kon haken en of ze nog gerief had. Zie hier (een deel van) de schatten van op oma's zolder:

1 haaknaaldje zat ook in de zakken met wol, de rest gaat ze nog bij elkaar zoeken. In de Wibra had ik vorige week op goed geluk 3 maten haaknaalden meegebracht. (ze kostten €0.69/stuk, daar kan je al eens impulsief over beslissen, vond ik).

De basis is er al me dunkt, nu er nog effectief iets mee leren doen! Haar blog lijkt me al een goede start.

Iemand nog meer tips and tricks? Ze zijn zeker welkom. :-)

Nieuwe chauffage en zomergerief!

Vorige week donderdag en vrijdag stonden aangestipt als "congé want de mannen van de chauffage komen". Twee volle dagen waarop ik thuis moest zijn en al redelijk vroeg op moest. Ideaal om vanalles te doen dus! En het was eigenlijk ook ideaal weer om twee dagen zonder warm water en verwarming te zitten. We hebben de chauffage absoluut niet gemist, lang leve de zon!

Donderdag werd er gekuist (al zag je daar vrijdagavond niet veel meer van nadat de werkmannen heel het huis rondgelopen waren om overal de radiatoren te ontluchten, helaas, helaas...), gewassen, in het zonnetje gezeten en 's avonds nog gestreken ook! Dat strijken was met voorbedachte rade, dan kon ik vrijdag ook nog wat tijd spenderen aan de naaimachine.

Zo gezegd, zo gedaan. Deze stof sprak me al een tijdje aan om er een rokje uit te maken. Ik koos voor de A-lijn van Mme Zsazsa. Naar mijn smaak vond ik het iets te breed uitlopen dus ik heb het rokje langs beide kanten een stuk smaller gestikt.

Op zich was het rokje snel klaar, maar mijn overlock sputterde serieus tegen bij de afwerking ervan. Het stiksel trok op niets, ik heb de machine verschillende keren opnieuw ingeregen maar dat leek het probleem niet op te lossen. Het stiksel was mooi voor enkele centimeters en daarna ging het keer op keer mis.
Nog altijd geen idee wat het geweest is, ondertussen ziet het er gelukkig terug beter uit.

Het resultaat (zonder model want de benen zijn nog een beetje te wit :-) ):

Zoals altijd vlogen die twee dagen verlof heel snel voorbij. Er bleven nog veel zaken op het to do lijstje staan, maar ik heb er toch heel hard van genoten!

Met de trein zou je er al zijn...

Vorige zondag was het de laatste werkdag van mijn vader als treinbestuurder. Voor hem was het een droomjob die hij 35 jaar lang met passie uitgevoerd heeft. Ondanks de onmogelijke werkuren was het een job die hij heel graag deed. Hij is geen enkele dag tegen zijn zin vertrokken.

De laatste rit zit er nu op en dat konden we toch niet ongemerkt voorbij laten gaan?! Vrijdag kreeg ik het idee om koekjes te bakken in de vorm van een locomotief. Zo gezegd, zo gedaan? Natuurlijk!

1 klein probleem: ik had geen uitsteekvormpje in de vorm van een trein/locomotief. Geen probleem, DACHT ik! Na ettelijke stops in winkels in en rond Tienen had ik nog steeds geen treintje gevonden...
Ik zag mijn idee al in rook opgaan en verloor bijna de hoop... 1 telefoontje redde mijn plan, Kookhuys Mafrans in Leuven to the rescue! Natuurlijk hadden zij uitsteekvormpjes in de vorm van een locomotief. (toen ik daar kwam, zag ik zelfs een volledig draairek vol met verschillende vormpjes, een hele openbaring na enkel de typische "kerstvormpjes")

Hij reed naar huis met gemengde gevoelens, maar kan nu op weg naar de volgende bestemming: zijn pensioen.

De vrolijke noot die ik hem ook nog gaf:

Deze houten trein hebben we zondag nog voor een appel en een ei op de kop kunnen tikken op een rommelmarktje. Ik vond het een prachtige trein en hij kon er gelukkig mee lachen!

Het resultaat...

In één van mijn vorige blogposts konden jullie al lezen over de actie van Riet. Van zodra ik het patroon besteld had, ben ik beginnen printen, meten en knippen.

Voor mij heeft het knippen van de tas het meeste van mijn tijd in beslag genomen. Ik had bijvoorbeeld 1 groot vierkant getekend en dat daarna in twee verdeeld zonder aan de naadwaardes te denken. Niet slim dus! En dat lag ook volledig aan mezelf want het staat zeer duidelijk aangegeven in de werkbeschrijving.
Na het knippen raakte de tas wel vlot in elkaar. Alles wordt stap voor stap uitgelegd en van de "cruciale punten" zijn er foto's om de uitleg te verduidelijken. Net zoals in "Zo geknipt!" dus. (dat wil zeggen: super duidelijk!)

Vlak voor het einde liep het nogmaals mis. In al mijn enthousiasme was ik vergeten om de buiten tas om te draaien zodat de goede kant naar buiten zat. Mijn tornmesje heeft dus nog goed dienst gedaan want ik had de sierband er ook al aangestikt, doeme toch. :-) Mijn frank (of euro tegenwoordig) is pas gevallen toen ik het geheel wou omdraaien. Rijkelijk te laat dus!

Ziehier het resultaat van mijn tas:

Ik ben er toch wel tevreden over! Ook zin om ze te maken? Het patroon en de werkbeschrijving zijn hier nog steeds te koop!

Ewa plezier in de Ardennen...

Vorig weekend zaten wij in de Ardennen! De weersvoorspellingen waren onheilspellend, we hadden weinig goede hoop, maar al bij al viel dat heel goed mee... Goed gezelschap doet natuurlijk heel veel!
Zaterdag heeft het maar een paar druppels geregend en we hebben nog redelijk wat magere zonnestraaltjes gehad. Zondag was het 's ochtends aan het gieten, maar in de namiddag konden we het droog houden.

En gisteren... Ja, toen moesten we zien dat de boel ingepakt was om het huisje te verlaten rond 10 u, spijtige zaak want op dat moment was het prachtig weer! Dat was dan wel weer positief voor het drogen van mijne was, lekker in het zonnetje!

Het was een weekend vol plezier met aangename mensen, veel eten en nog meer drank (oeps)... Er werd naar niks gekeken en de sfeer werd er één van niks moet en alles mag.

Er volgden wandelingen (waar we ons zijn beginnen afvragen hoe "een verzameling herten" wordt genoemd: kudde? roedel? school voor de grapjassen?) We hielden het op "ewa herten". ;-)
Ontdekking van het weekend: "Cavacello" - (cava met limoncello mmmmm).

Kortom, het was een zalig en relax weekendje weg! We kunnen er weer efkes tegen.















PS: de schoudertas is in de maak, alleen nog de afwerking te gaan...

Omdat niet iedereen het even goed heeft...

De blog van Riet is er eentje die ik al lang en graag lees. Ze lanceerde een mooi initiatief voor de slachtoffers in Syrië. Het aanbod: een patroon voor een knappe schoudertas voor slechts €5.
Het is tot 1 juni ook mogelijk om het patroon via overschrijving te kopen via Riet i.p.v. via Paypal, voor meer informatie klik hier!
Ik heb zelf ook geen Paypal, maar het was ook mogelijk om het patroon aan te schaffen via een kredietkaart. Gewoon je e-mailadres invullen en je krijgt een bevestiging + het patroon.

De opbrengst gaat integraal naar de actie Syrië 12-12. Nog meer overtuiging nodig? Bij deze wat reclame van bij Riet:




Mijn patroontje is alvast gekocht EN de tas is in de maak:

BINGO!

Vorige week schreef ik me in om mee te doen aan het plezante spel van de creatieve Juffra Toertjes! We spelen vanaf vandaag Bingo, ik kijk er al naar uit! De kaart en twee lapjes stof (ideaal voor een klein projectje zoals een ritstasje) kreeg ik vorige week al in de brievenbus (waarvoor dank!). De envelop was trouwens ook super, wat een werk seg!

Gisteren was het moederkesdag, wij gaven cadeautjes aan de mama's (ze waren er blij mee!), maar bij de oma kreeg ik zelf een cadeautje:

Haar naaikistje! Ze had het leeggemaakt en zelfs helemaal opgeblonken met olie, wat ne service! Het stak al lang mijn ogen uit en bij haar stond het al een tijdje in de weg. Ik zal er bij ons thuis zeker een goed plaatsje voor vinden. Ook hier een bingo-gevoel dus!

Het kistje is toch eens zo leuk omdat het van bij ons oma komt. Ik had er al een paar keer ergens bijgestaan, maar dit heeft voor mij toch een extra betekenis.

Last minute woman

Dat is wel het minste wat je mij kan noemen. "Last minute woman"... Heel vaak zit mijn hoofd vol plannen en ideetjes en uiteindelijk komt het er op neer dat ik alles op het laatste nippertje nog in orde probeer te maken!  Met kerstmis, bijvoorbeeld, had ik het strakke plan om zelfgemaakte cadeautjes te geven. De week ervoor kwam het besef dat ik niet de perfecte stoffen had om die grootse plannen in uit te voeren... Haastig naar de winkel dus en achter de naaimachine op elk vrij moment. Zo zijn er dus zeker nog vele andere voorbeelden!

Alles op het laatste nippertje dus, maar niet deze keer! 12 mei is het moederkesdag en mijn cadeau is al af, jawel!! Vorige zondag heb ik een effortke gedaan en rolde er nogmaals het zakje uit "Zo Geknipt!" van onder de naaimachine. (na een aantal keer gaat dat al een pak sneller trouwens!)
De mama had al enkele keren gevraagd om er voor haar ook zo eentje te maken. Handig om onder andere de boterhammekes in mee te nemen. U vraagt, wij draaien! En zo had ik ineens ook een cadeautje voor moederdag, beter kan niet, toch?!

Als extraatje, maakte ik ook nog een bloem uit dezelfde stof als die voor het zakje. Dat geeft het nog net dat tikkeltje meer, dacht ik zo.

Ook nog de ingepakte versie:

Hopelijk valt het in de smaak!